انتخاب نرم افزار حسابداری مناسب به موضوعی بسیار مهم برای سازمان ها تبدیل شده است. به گونه ای که سازمان ها متقاضی استفاده از خدمات مشاوره در انتخاب بسته نرم افزاری مناسب شده اند؛ چراکه انتخاب نامناسب ممکن است منجر به خسارات مالی بزرگ شود. شاخص های تأثیرگذار بر انتخاب نرم افزارهای حسابداری باید پیش از تهیه نرم افزار در نظر گرفته شوند. در رویارویی با چنین تصمیم مهمی، حسابداران، مدیران و مشاوران حرفه ای، همگی، برای رهایی از تصمیم گیری ذهنی نیاز به شاخص هایی برای رتبه بندی این بسته های نرم افزاری دارند. هدف این مقاله شناسایی و تبیین عوامل اصلی است که سازمان باید در تصمیم گیری خود برای انتخاب نرم افزار مناسب در نظر گیرد. به کمک روش دلفی، پرسشنامه پژوهش در معرض نظرخواهی خبرگان قرارگرفته است. این شاخص ها در قالب دو بُعد و ده مؤلفه دسته بندی شده اند. این دو بُعد عبارت اند از ویژگی های نرم افزار حسابداری و ویژگی های تولیدکننده نرم افزار. نتایج پژوهش نشان می دهد که سه مؤلفه قابلیت اعتماد نرم افزار، فناوری و امنیت از بُعد ویژگی های نرم افزار حسابداری و نیز دو مؤلفه نگهداری و ارتقاء نرم افزار، و شهرت تولیدکننده نرم افزار از بُعد ویژگی های تولیدکننده نرم افزار دارای بیشترین تأثیر در انتخاب نرم افزار مناسب است.

پیشینه و اهداف: پیشرفت سریع فناوری کامپیوتر، جنبه های مختلف کار و زندگی را متحول کرده و بر لزوم آموزش و استفاده صحیح از ابزارهای دیجیتال تاکید دارد. نرم افزارهای معماری به فرآیند طراحی تبدیل شده اند و معماران را قادر می سازند تا روش های جدید را کشف کنند. با این حال، نگرانی هایی در مورد تأثیر نرم افزار بر خلاقیت و نوآوری ایجاد شده است. این مطالعه با هدف تعیین زمان و روش مناسب برای آموزش نرم افزار به دانشجویان معماری ضمن کاهش اثرات منفی بر خلاقیت انجام شده است. این یافته ها به توسعه رویکردهای آموزش نرم افزار موثرتر در دانشکده های معماری و شرکت های طراحی کمک خواهد کرد. در حالی که فناوری مزایایی مانند افزایش سرعت طراحی و تجسم را ارائه می دهد، تعادل بین ابزارهای دیجیتال و روش های سنتی باید در آموزش معماری حفظ شود.روش ها : این مطالعه رویکردی کیفی را اتخاذ می کند که شامل فعالیت هایی مانند مشاهده، مصاحبه و مشارکت گسترده در فعالیت های پژوهشی برای به دست آوردن اطلاعات دست اول در مورد موضوع تحقیق است. تحقیق کیفی شامل روش های مختلف گردآوری داده ها مانند تحقیق میدانی، مشاهده یا مشارکت و مصاحبه های عمیق است. در مرحله اول از روش اسنادی و مطالعه کتابخانه ای برای ایجاد مبانی نظری موضوع تحقیق استفاده شد. مصاحبه های عمیق برای جمع آوری اطلاعات از کارشناسان در زمینه آموزش معماری انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها شامل تحلیل محتوا بود که در آن اجزای متن جمع آوری شده دسته بندی و شمارش شدند. متغیر مستقل تحقیق روش و زمان بندی صحیح آموزش نرم افزارهای معماری به دانشجویان و متغیر وابسته ارتقای کارایی و بهره مندی دانشجویان از یادگیری نرم افزار می باشد. یافته ها از تجزیه و تحلیل پاسخ های مصاحبه و استدلال منطقی به دست آمده است.یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که دانشجویانی که وارد رشته معماری می شوند، قبل از پرداختن به نرم افزارهای معماری، ابتدا باید پایه ای محکم در اصول طراحی دستی و طراحی ایجاد کنند. استفاده زودهنگام از نرم افزار بدون درک صحیح از معماری می تواند مانع خلاقیت شود و منجر به تولید فرم های پیچیده عاری از هدف و درک فضایی شود. توصیه می شود که دانشجویان قبل از شروع به استفاده نرم افزار دیجیتال، از طریق طراحی دست آزاد و تفکر خلاق، ارتباط قوی بین دست، چشم و ذهن خود برقرار کنند. مرحله مفهومی طراحی به بهترین وجه از طریق طرح های دستی و مدل سازی انجام می شود؛ نرم افزار را می توان در مراحل بعدی مورد استفاده قرار داد. آموزش همزمان نرم افزار در کنار سایر موضوعات معماری ممکن است منجر به اضافه بار اطلاعات و کاهش تمرکز شود. یک رویکرد مترقی و یکپارچه برای آموزش نرم افزار در برنامه درسی برای افزایش کاربرد عملی ابزارهای نرم افزاری توسط دانش آموزان پیشنهاد شده است. این تحقیق بینش هایی را برای توسعه یک روش آموزشی مؤثر ارائه می دهد که دانشجویان را برای بازار کار آماده می کند و در عین حال خلاقیت و درک معماری آنها را تقویت می کند.نتیجه گیری: یافته های تحقیق نشان می دهد که دانشجویان باید نرم افزار معماری را پس از ایجاد پایه ای در طراحی دستی و اصول طراحی بیاموزند. شروع زودهنگام آموزش نرم افزار می تواند مانع خلاقیت شود و منجر به طراحی های سطحی شود. آموزش نرم افزار در کنار سایر دروس معماری به صورت پیش رونده و یکپارچه توصیه می شود. آموزش عملی و مبتنی بر پروژه به دانش آموزان کمک می کند ویژگی های نرم افزار را درک کنند و یادگیری پایدار را ترویج می کند. برای جلوگیری از سردرگمی باید از اجزای نرم افزاری غیر ضروری اجتناب شود. دانشگاه ها باید برنامه های خود را برای رفع نیازهای دانشجویان در بازار کار اصلاح کنند و آموزش نرم افزاری جامع ارائه دهند.

با توجه به توسعه روزافزون فناوری در دنیای امروز، می توان نماد پیشرفت علوم را با حضور رایانه در تمام زمینه های صنعتی و کشاورزی مشاهده نمود. کارایی و توانمندی رایانه موجب می شود تا انسان، این پدیده قرن بیستم را در همه عرصه ها پذیرفته، آن را به خدمت بگیرد. طبعا صنعت کشاورزی نیز از این گرایش مستثنی نیست. در واقع طراحی یک سیستم خبره، یعنی ایجاد یک نرم افزار هوشمند رایانه ای که بتواند مشابه یک انسان دانای متفکر – اما به شیوه ای نظام مند، دقیق و کم اشتباه – در حیطه ای محدود از دانش، بهترین و عملی ترین پیشنهاد ممکن را ارایه دهد. بدیهی است که امکان طراحی سیستم های خبره در اکثر شاخه های علوم میسر است. در این مقاله به «طراحی و تدوین سیستم خبره در انتخاب ادوات خاک ورزی اولیه» پرداخته شده است. نرم افزار تهیه شده که با چند زبان کار می کند، در حال حاضر برای کل کشور کارآمد می باشد. برای منطقه کرج (که به صورت نمونه اطلاعات اقلیمی آن در نرم افزار گردآوری شده است)، به جای پاسخ به تعدادی از سوالات، فقط کافی است کاربر حدود مزرعه خود را روی نقشه منطقه تعیین نماید. این امکانات برای دنیا قابل گسترش خواهد بود. ساختار تصمیم گیری این نرم افزار برای انتخاب ادوات، بر اساس وزن دهی به قسمت های مختلف نام یک ابزار کامل با کمک گیری از برچسب هایی از منطق فازی و ترکیب داده ها انجام شده است و خرجی آن، لیستی از ادوات خاک ورزی مناسب برای شرایط ذکر شده توسط کاربر می باشد. بدیهی است این لیست بر حسب اولویت چیده شده و وجود توضیحات و تصاویر به همراه نام ابزار پیشنهاد شده، کاربر را راهنمایی خواهد نمود.

امروزه پدیده بیابان و بیابان­زایی گریبان­گیر بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشورهای در حال توسعه می­باشد. با نگاهی به گستره منابع طبیعی کشور در می­یابیم که چشم­انداز غالب در این گستره، اراضی بیابانی است. دانشمندان و متخصصین بر این عقیده­ می­باشند که علاوه بر عوامل طبیعی، عوامل انسانی نیز در بیابان­زایی نقش اساسی و کلیدی دارند. از آنجا که اکثر معیارهای مؤثر در بیابان­زایی در دسته عوامل طبیعی قرار دارند، تهیه مدل­های تعیین پتانسیل بیابان­زایی، به­صورت منطقه­ای انجام می­گیرد. در پژوهش حاضر به­منظور بررسی معیارها و شاخص­های مؤثر در بیابان­زایی منطقه جنوب شرق اهواز در استان خوزستان،‏‏ از مدل ایرانی ارزیابی پتانسیل بیابان­زایی (IMDPA) استفاده و از بین نه معیار این مدل دو معیار پوشش گیاهی و اقلیم با توجه به شرایط منطقه انتخاب و برای هر معیار، شاخص های مختلفی در نظر گرفته شده است. در این مدل ارزش عددی معیارها از میانگین هندسی شاخص ها و در نهایت بیابان­زایی کل منطقه از میانگین هندسی معیارها به­دست آمده و در نرم­افزار ArcGIS نقشه نهایی بیابان­زایی منطقه تهیه گردید. نتایج نشان داد که معیار پوشش گیاهی با ارزش عددی 06/2 تأثیر بیشتری نسبت به معیار اقلیم با ارزش عددی 93/1 در بیابان­زایی منطقه داشته است. در آخر نیز ارزش کمی شدت بیابان­زایی براساس دو معیار مورد بررسی به میزان 99/1 به­دست آمد که طبق جدول امتیازدهی این مدل وضعیت فعلی بیابان­زایی برای کل منطقه متوسط تعیین گردید.

پارادایم بلند مرتبه سازی رویکردی نوین در برنامه ریزی شهری برای استفاده بهینه از اراضی شهری است­، اما احداث این شکل بناها همواره با چالش­هایی روبرو بوده است. در نتیجه هدف پژوهش تاثیر بلندمرتبه سازی بر نحوه­ی گسترش افقی شهر، حقوق همجواری و حل مشکل زمین در دو منطقه 2 و 4 شهر و مقایسه آن با همدیگر و اثرات مثبت و منفی این الگو در این دو منطقه و در نتیجه ارائه راه کار مناسب برای استفاده بهینه از ساختمان­های بلندمرتبه و کاهش اثرات سوء آن و به حداقل رساندن معایب چنین ساختمان­هایی در شهر تبریز و نهایتاً ارائه الگوی مناسب برای صدور پروانه ساختمانی در مناطق مناسب و استفاده حداکثری از این الگو می باشد. روش پژوهش پیمایشی و تحلیلی است. داده ها با استفاده از روش کتابخانه ای، میدانی بوده و داده های حاصل از پرسشنامه جمع آوری و استخراج شده است. اطلاعات و داده های مورد نظر با استفاده از نرم افزار Spss و با تکیه بر تجزیه و تحلیل کمی، آمار توصیفی، استنباطی و همچنین آزمون کای اسکور مورد ارزیابی توصیقی و مقایسه ای قرار گرفته است. یافته های پژوهش، حاکی از آن است که اولاً روش بلندمرتبه سازی توانسته است تا حدود زیادی مشکل تأمین مسکن در دو منطقه شهر تبریز را حل نموده و از گسترش شهر در افق جلوگیری نماید. امام علیرغم این مزیت اثر منفی بر رعایت حقوق همجواری و همسایگی داشته است و اینکه روش مناسبی برای حل مشکل زمین و مسکن در دو منطقه شهر تبریز نبوده است.